31.03.2013 Pazar 10:16
Yozgat’ın Akdağmadeni ilçesinde yaşayan Ganime Yaşar, çalışmak için 1996 yılında Hollanda’ya giden ve 2002 yılında hapse düşen kocasından 11 yıldır haber alamıyor. Yaşar, yetkililerden yardım beklediğini ifade etti. Eşi Ahmet Yaşar’ın 1996 yılında çalışmak için Hollanda’ya gittiğini fakat 2002 yılında bir arkadaşı ile tartışma sonucu hapse düştüğünü anlatan Ganime Yaşar (33), oğlunun askerlik çağının geldiğini söylerken gözyaşlarını tutamadı. Acılı eş Ganime Yaşar, "Eşim ile evlendikten bir yıl sonra çalışmak için Hollanda’ya gitti. 2002 yılında bir arkadaşıyla tartışmış ve o kişiyi kolundan hafif yaralıyor. Bu yaralama sonucu Hollanda mahkemeleri dokuz yıl mahkumiyet cezası veriyor. İyi halden dokuz yıllık cezası altı yıla indiriliyor. Altı yıllık cezasını tamamlayan eşim tahliye olmayı beklerken Hollanda makamları psikolojik rahatsız, etrafındakilere zarar verir sebebiyle önce 3, sonra 2, şimdi de yine 2 yıl cezasını uzatmışlar. Biz bunları orada yaşayan Türklerden öğrenmeye çalışıyoruz. Sağlıklı net bir bilgi yok." dedi. Eşinden gelen son haberlerle iyice yıkıldıklarını bunalama düştüklerini söyleyen Ganime Yaşar, "17 yaşındaki oğlumla ne yapacağımızı şaşırdık. Ben eşimin 12 yıldır yokluğunda el işi yaparak, temizlik işlerine giderek, kaymakamlık ve belediye fonlarından yardım alarak, komşularının yardımıyla geçinerek bugünlere gelebildim. Artık dayanacak gücüm kalmadı." diye konuştu. Eşinin cezasının bitmesine rağmen Hollanda makamlarının Türkiye’ye göndermeğini ifade eden Ganime Yaşar, "Eşimin 6 yıllık cezası bitmesine rağmen Türkiye’ye göndermiyorlar. Orda alıkoyuyorlar. Sebebini ise hasta, psikolojisi bozuk o yüzden göndermeklerini öne sürüyorlarmış. Ben ilgili makamlara başvurdum. Başbakanlığa, Cumhurbaşkanlığına, Adalet Bakanlığına, Dış İşleri Bakanlığına, Hollanda konsolosluğuna her yere yani aklıma gelebilecek her yere başvurdum. Ama hiçbir yerden olumlu net bir cevap gelmedi. Eşim şimdi nerde, sağlığı nasıl hiç bilmiyoruz. Sadece yalan yanlış duyumlarla hareket ediyoruz. Orada 2 senede bir mahkeme oluyormuş. Zaten eşimle kimsenin ilgilenmemsinden dolayı belki de 2-3 yıl daha tutukluluğunu uzatıyorlar. Bu böyle nereye kadar gidecek. Kim dayanır bu şekilde bir haksızlığa, ben eşimin biran önce gelmesini istiyorum. Benim bir oğlum var eşim dört yaşında görmüştü en son, şuan 17 yaşında babasını bilmiyor tanımıyor. Onu özlüyor. Eskiden küçüktü kandırabiliyorduk gelecek falan diye ama şuanda inanmıyor. O da ben de çok üzülüyorum. Yani hayatımız karma karışık maddi, manevi her yönden yoruldum. Maddi durumumuz iyi değil avukat tutamıyorum bir yere gidemiyorum. Kimseye bir şey diyemiyorum. Sadece üzüntü ve kederle geçiyor hayatımız. Bunun için Başbakanımızdan, Cumhurbaşkanımızdan tüm ilgili kurumlardan yardım istiyoruz." diye konuştu. Ganime Yaşar’ın oğlu Mahmut Yaşar ise 11 yıldır babasını görmediğini belirterek, "11 senedir babamı görmüyorum. Bize kavuşmasını istiyorum. Şuan 17 yaşındayım ben babamı hatırlamıyorum. Sadece annemle çekindiği eski resimlerde görüyorum. Bize kavuşmasını ona sarılmak 11 yıllık hasretin özlemin bitmesini istiyorum. Ailemin geçimini sağlayacak kimse olmadığından ben okula mı gitsem, çalışsam mı karar veremiyorum. Yani zor durumda kalıyoruz. Ben babamı istiyorum. Başbakanımızdan Cumhurbaşkanımızdan yardım istiyorum."şeklinde konuştu.